Kώστας Kαββαθάς
«?Το πρόβλημα όμως δεν είσαστε εσείς, αλλά? εγώ που έχασα τον K.K. σε
σωρούς ?χαρτιά?, σε κατεβατά από νόμους και διατάξεις, σε ισοζύγια και
καταστάσεις μισθοδοσίας? και, γενικώς, σ? ένα απίστευτο κυνήγι της ουράς
μου που με τράβηξε μακριά από τα πράγματα που θαυμάζω και αγαπώ?»
HTAN μια (παλιά) εποχή που το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου μου ήταν
αφιερωμένο στο διάβασμα, στην αποδελτίωση και στο κράτημα σημειώσεων. Το
αναπολώ με μια νοσταλγία τόσο δυνατή που σχεδόν πονάει, κι αυτό γιατί
θυμίζει τη νιότη και την εποχή της αθωότητας, τότε που ακόμα πίστευα πως
κάποτε (το? 2000;) θα υπάρχουν στην Ελλάδα εργαστήρια έρευνας και εξέλιξης,
και εργοστάσια που θα έφτιαχναν αυτοκίνητα και αεροπλάνα, τρομάρα μου.
Ήταν τότε που, όπως και άλλες φορές σας έχω πει, το πρωινό της Κυριακής
ήταν αφιερωμένο στο ψάξιμο παλιών βιβλίων και περιοδικών στα παλαιοπωλεία
στο Μοναστηράκι, και που τα χρήματα από τους μποναμάδες των Χριστουγέννων
πήγαιναν για αγορά «καλών» (ξένων) βιβλίων μηχανολογίας από το βιβλιοπωλείο
του Ελευθερουδάκη ή από το American. Ήταν η εποχή που, θα μου επιτρέψετε να
πω, «μπήκαν οι βάσεις» για τα όσα καλά ή άσχημα ακολούθησαν,
συμπεριλαμβανομένης της? αποτυχίας να τελειώσω τις σπουδές μου στο
Πολυτεχνείο, της εμπλοκής μου πρώτα με τα αεροπλάνα και μετά με «τ?
αυτοκίνητα», της έκδοσης αυτού και των άλλων περιοδικών και (τέλος και αρχή
μαζί) της ιδιαίτερης σχέσης που έχω με πολλούς από εσάς τους ιδρυτικούς και
μετα-ιδρυτικούς αναγνώστες.
Ήταν η εποχή των βιβλίων του I. Βερν, αλλά και των διηγημάτων του
Παπαδιαμάντη, των ταινιών του φανταστικού κινηματογράφου (από Φου Μαντζού
μέχρι? Φριτς Λανγκ!), της «Μάσκας», των «Κλασικών Εικονογραφημένων», του
«Μικρού Ήρωα», αλλά και των βιβλίων της Δάφνης Μπροντέ, του Κρόνινγκ και
του Χεμινγουεϊ και όλων των ελλήνων και ξένων συγγραφέων που σημάδεψαν τα
παιδιά της γενιάς μου. Με λίγα λόγια η εποχή των απέραντων ? και πολλές
φορές αφόρητων συναισθηματικά? ονείρων.
Καθόμουν τότε και κατέγραφα τους τίτλους των θεμάτων που τραβούσαν το
ενδιαφέρον μου. Από τις περιγραφές των υπερκαινοφανών μέχρι τα άρθρα για
τις Μπουγκάτι Type 51 ή για τους κινητήρες των μονοθέσιων αυτοκινήτων της
Μερτσέντες. Δεν είχα παρά να ανοίξω το αγαπημένο μου ευρετήριο (δείτε το
στη φωτογραφία) για να δω σε ποιο βιβλίο, περιοδικό ή εγκυκλοπαίδεια και σε
ποια σελίδα βρισκόταν το θέμα που με ενδιέφερε! Το ξεκίνησα, όπως λέει και
στην πρώτη σελίδα το «έτος 1964» γιατί, άκουσον άκουσον, «η σημείωση αυτή
μπορεί να φανεί χρήσιμη για κάποιον που θα γράψει μια σύντομη? βιογραφία
όταν πεθάνω».
Γιατί όλα αυτά; Διότι πρόσφατα διάβαζα για τον νέο V6 της Μερτσέντες (που η
εταιρία σκοπεύει να τοποθετήσει στο «off road» M-Class, αλλά και στο CLK
Coup?) και αμέσως άνοιξα το ευρετήριο για να δω ποιους άλλους κινητήρες της
ίδιας κλάσης έχει παρουσιάσει η γερμανική εταιρία. Στόχος μου ήταν να γράψω
ένα «συγκριτικό» άρθρο. Κάτι σαν «άλλοτε και τώρα» δηλαδή. Απ? όποια πλευρά
και αν τον δει κανείς διαπιστώνει ότι πρόκειται για αληθινό κόσμημα, αφού
οι καινοτομίες του τον κάνουν να καλύπτει τις μελλοντικές νόρμες της E.E.
για οχήματα ιδιαίτερα χαμηλών ρύπων (ULEVs-Ultra Low Emission Vehicles).
Για να πάρετε μια μικρή ιδέα, αρκεί να σας πω ότι ο στροφαλοθάλαμος είναι
φτιαγμένος από αλουμίνιο, τα καπάκια των βαλβίδων από μαγνήσιο και τα
«πουκάμισα» των κυλίνδρων από κράμα σιλικόνης-αλουμινίου. Το αποτέλεσμα
είναι ότι ζυγίζει κάτω από? 150 κιλά (45 λιγότερα από τον εν σειρά 6).
Γιατί όλα αυτά; Πέρα από την προφανή προσπάθεια για τη μείωση του βάρους,
οι μηχανικοί κατάφεραν να μειώσουν κατά 45% τις τριβές λειτουργίας, γι?
αυτό ?και για άλλους λόγους? ικανοποιεί από τώρα τις νόρμες του μέλλοντος.
Αν αυτό δεν είναι μηχανολογικό επίτευγμα που χρήζει της προσοχής του
υπογράφοντος και των απανταχού τεχνικών δημοσιογράφων, τότε ποιο είναι;
Όλο έλεγα ότι θα γράψω, αλλά τελικά δεν τα κατάφερα λόγω? έλλειψης χρόνου!
Το παράδειγμα που σας ανέφερα δεν είναι το μόνο. Διαβάζω για τον νέο
Zetec-SE των 1.700 κ.εκ. που είναι τοποθετημένος στο Φορντ Πούμα (διαβάστε
λίγα σ? αυτό το τεύχος). Διαθέτει μεταβλητό χρονισμό βαλβίδων και αποδίδει
92kW. Κι εδώ αλουμίνιο (στην κεφαλή), τέσσερις βαλβίδες στον κύλινδρο και
έμβολα «επενδυμένα» με κράμα χαμηλού βαθμού τριβής (ένας άλλος, όχι και
τόσο καλός τρόπος για τη μείωση των εσωτερικών τριβών που ανάφερα πριν) και
να και η? Γιαμάχα που έχει αναλάβει την εξέλιξή του. Τα «θαύματα» δε
σταματούν εδώ. H νέα Μερτσέντες A-Class είναι γεγονός, η Ρενό παρουσίασε
έναν εκπληκτικό πετρελαιοκινητήρα, με ένα νέο σύστημα άμεσου ψεκασμού
(αποκαλείται common rail), που ελέγχεται ηλεκτρονικά και λειτουργεί με
πιέσεις που ξεπερνούν τα 150MPa, με αποτέλεσμα οι νέοι ντίζελ να είναι πιο
ήσυχοι και καθαροί από πολλούς βενζινοκινητήρες, άσχετο αν τα «λουλούδια»
του ελληνικού κράτους δεν τους αφήνουν να κυκλοφορήσουν στην Αθήνα, επειδή
«συμβάλλουν στη δημιουργία του νέφους», τρομάρα τους!
Εξελίξεις που χρήζουν της προσοχής μας, πράγματα όμορφα που σε μια άλλη
χώρα θα ενδιέφεραν χιλιάδες ανθρώπους, αλλά που στην Ελλάδα ενδιαφέρουν
ελάχιστους.
Σας παρακαλώ, μη γράψετε για να μου πείτε ότι ε σ ε ί ς ενδιαφέρεστε.
Το πρόβλημα όμως, αγαπητοί μου αναγνώστες, δεν είσαστε εσείς, αλλά? εγώ
που? με έχασα σε σωρούς «χαρτιά», σε κατεβατά από νόμους και διατάξεις, σε
ισοζύγια και καταστάσεις μισθοδοσίας, σε αιτήσεις προς τους ΔΕΗ, O.T.E.,
ΕΥΔΑΠ, σε αρχιτεκτονικές και κατασκευαστικές «μελέτες» και, γενικώς, σ? ένα
απίστευτο κυνήγι της ουράς μου που με τράβηξε μακριά από τα πράγματα που
θαυμάζω και αγαπώ.
Αφήστε τα όμως. Αυτή είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Τα πράγματα είναι
πολύ χειρότερα κι είμαι πολύ, μα πολύ, κουρασμένος για να αντιδράσω.
Ίσως το Σεπτέμβριο όταν με το καλό θα έχουμε μετακομίσει στα? νέα
γραφεία!_Κ.Κ.
ΥΓ.: Θυμάστε εκείνη την ιστορία του 1996, όταν γνωστό γερμανοελληνικό
περιοδικό αποκάλυψε ότι τα Μαρέα που έδινε η Φίατ για δοκιμή στα MME (και
στους 4T) ήταν «πειραγμένα» με αποτέλεσμα η μεν εταιρία να εξαπατάει τα
έντυπα, τα δε έντυπα που δεν ήξεραν ?ή δεν ξέρουν? να κάνουν τη δουλειά
τους να εξαπατούν τους αναγνώστες τους;
Δέκα δισεκατομμύρια ζήτησε με την αγωγή της 16ης Δεκεμβρίου 1966 η Φίατ
Αουτο Ελλάς από το εν λόγω έντυπο, από τα οποία τα 519.138.110 ήταν άμεσα
απαιτητά.
Τι απέγινε; Τίποτα. Όπως διαβάσαμε, σκάνδαλο δεν υπήρξε, η Φίατ απέσυρε την
αγωγή και όλα είναι καλά και άγια. Όμορφος κόσμος αγγελικά πλασμένος,
ε;_.Κ.Κ.